KRAJOBRAZOWA SUWALSZCZYZNA

O PIĘKNIE SUWALSZCZYZNY nie trzeba nikogo przekonywać. Ma ona ugruntowaną renomę krainy krajobrazowo malowniczej, przyrodniczo niezmiernie cennej, a historycznie bogatej. Jej dzieje tworzyli od paru wieków Polacy, Litwini oraz Żydzi, Rosjanie i niemieccy osiedleńcy. Suwalszczyzna należy do tych urodziwych regionów naszego kraju, gdzie natura nagromadziła wyjątkowo dużo różnorodnych form rzeźby terenu i wykształciła bogatą szatę roślinną. Geologiczny obraz tej krainy ukształtowała działalność lądolodu skandynawskiego, który czterokrotnie nasuwał się na ziemie polskie. Największy wpływ na ukształtowanie Pojezierza Suwalsko-Augustowskiego miało ostatnie zlodowacenie bałtyckie w swej fazie pomorskiej. Lądolód z tego obszaru ustąpił 10-12 tysięcy lat temu, pozostawiając po sobie młodą i stąd wyrazistą rzeźbę, której konfiguracje tworzą wysoczyzny, morenowe wzgórza, krawędzie rozległych dolin, bogata sieć hydrologiczna z głębokimi rynnami rzek i misami różnorakich kształtów jezior.

Współczesny obraz Suwalszczyzny współtworzą obszary naturalne, zbliżone do pierwotnych (jak Puszcza Augustowska, czy otoczone lasami jeziora i doliny rzek), z terenami krajobrazu kulturowego, ukształtowanego przez człowieka, gdzie w przyrodniczy pejzaż wtopione są wioski, dawne miasteczka i trzy większe miasta: Suwałki, Augustów i Sejny. Wszystkie te miejscowości splata sieć żwirowych i asfaltowych dróg, które ułatwiają dotarcie pieszo, rowerem, samochodem do każdego miejsca tej godnej zwiedzenia krainy.