Maria Konopnicka

Maria Stanisława Wasiłkowska-Konopnicka urodziła się w Suwałkach 23 maja 1841 roku. W wrześniu 1849 roku jej rodzina przeprowadziła się do Kalisza. W cztery lata później zmarła jej matka i Maria wraz ze starszą siostrą musiały przejąć opiekę nad domem i rodzeństwem. Tylko rok Maria przebywała na pensji u Sióstr Sakramentek w Warszawie. Tam poznała Elizę Pawłowską, póżniej Orzeszkową, co zaowocowało wspólnymi zainteresowaniami literackimi.

W 1862 roku Maria wyszła za mąż za Jarosława Konopnickiego. Po latach opiekowania się majątkiem i gromadką dzieci postanowiła zająć się pisarstwem. Debiutowała w 1875 r. wierszem "Kaliszanie". Cykl liryczny wierszy "W górach" zamieścił rok później "Tygodnik Ilustrowany". Zachęcona powodzeniem przeniosła się do Warszawy. Bardzo szybko jej patriotyczne utwory odniosły powszechne uznanie. Jednak nie tylko poezja przyniosła jej rozgłos. Także jej nowele m.in. "Mendel Gdański" i "Miłosierdzie Gminy" oraz poezja i proza dziecięca były chętnie czytywane. W nagrodę za jej zasługi w 25-lecie swojej twórczości otrzymała w darze od narodu dworek w Żarnowcu koło Krosna.

Jako już znana pisarka powróciła do wspomnień z Suwałk i napisała dwa utwory: "Z cmentarzy" oraz "Anusia". W nich opisała doskonale dom przy ulicy Kościuszki 31 w Suwałkach gdzie mieszkała przez pierwszych 7 lat swojego życia. Po wyjeździe wraz z rodzicami z Suwałk nigdy już do niego nie wróciła. Spotkanie z mieszkańcami odbyło się przy okazji jubileuszu.

Śmierć pisarki 8 października 1910 roku wstrząsnęła społeczeństwem Suwałk. Chciano zbudować tablicę pamiątkową jednak władze carskie sprzeciwiały się temu. Dopiero 25 lat po śmierci pisarki na domu gdzie się urodziła wmurowano tablicę, a w 1963r. odsłonięto jej pomnik. W 10 lat później zorganizowano Muzeum Marii Konopnickiej.