SUWALSKI PARK KRAJOBRAZOWY utworzony został w 1976 roku.
Chroni on jeden z najpiękniejszych zakątków północno-wchodniej Polski.
Bogactwo przyrodnicze i piękno pejzażu czynią tę krainę wyjątkowo atrakcyjną.
Jej wielce urozmaiconą rzeźbę terenu ukształtowało - jak zresztą całego Pojezierza Suwalskiego - ostatnie zlodowacenie bałtyckie sprzed 10-12 tysięcy lat.
To jego działalność i skutki ustępowania lądolodu (roztopy) nadały obszarowi Parku wyjątkowo urozmaiconą konfigurację, której deniwelacje sięgają ponad 100 m, tworząc wyniosłe wzgórza, niecki malowniczych jezior, kwieciste doliny poprzecinane licznymi strumieniami i głębokie rynny rzek, zwłaszcza Czarnej Hańczy.
Przepływa ona przez najgłębsze jezioro w Polsce i na Niżu Europejskim - Hańczę (108,5 m głębokości).
Jest to największy akwen w obrębie Parku.
Fenomenem geologicznym w Parku jest też tzw. Zagłębienie Szeszupy - rzeki przecinającej Park z zachodu na wschód.
Tworzy ono ogromną pranieckę wytopiskową z licznymi wzgórzami morenowymi i kemowymi, w otoczeniu których rozłożyły się niezmiernie urodziwe jeziora, między innymi: Jaczno, Kojle, Perty, Szurpiły.
Wspaniałym punktem widokowym jest Góra Cisowa koło Gulbieniszek.
Roztacza się z niej panorama niemal na cały Park. Piękny krajobraz rozciąga się też z Góry Zamkowej, dawnego grodziska Jaćwingów.
W obrębie SKP znajdują się unikatowe formy geomorfologiczne: oz turtulski, wisząca dolina, wiszące torfowiska oraz - objęte ochroną rezerwatową - trzy głazowiska.
Warte obejrzenia są: molenna staroobrzędowców w Wodziłkach, siedlisko młyńskie w Turtulu (siedziba zarządu Parku), ruiny dworu w Starej Hańczy i niszczejący dwór w Kleszczówku.
Dzięki dobrze oznakowanym szlakom pieszym i rowerowym oraz ścieżkom dydaktyczno-poznawczym obszar Parku jest łatwy do zwiedzania.