STUDZIENICZNA

Wieś Studzieniczna powstała w drugiej połowie XVIII wieku. Jest popularnym miejscem odpustowym, szczególnie w Zielone Świątki.

Legendy wiążą świętość tego miejsca jeszcze z czasami pogańskimi, czego dowodem miałyby być kilkusetletnie dęby. Najprawdopodobniej jednak początki kultu maryjnego są związane z niezwykłymi zjawiskami naturalnymi, które w momencie klęsk były odczuwane jako cudowne i stawały się podstawą nadziei. Takim na przykład zjawiskiem jest okresowa zmiana kierunku prądu pobliskiej rzeczki. Zaczęło się od gromadzenia się ludności przed objawionym na drzewie obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, o który zresztą trwały wieloletnie procesy pomiędzy parafią augustowską a kamedułami wigierskimi. Spór ten rozpoczął zabór obrazu przez nasłanych dziadów wigierskich.

W XVII wieku osiadł tu pustelnik - Wincenty Murawski - emerytowany wojskowy. Zdobył on sobie sławę zielarza i uzdrowiciela. Zbudował w 1770 r. niewielką kapliczkę przy studni z cudowną wodą, która znajdowała się na małej wysepce. Dzięki pielgrzymce do Rzymu wyjednał u papieża Piusa VI w 1782 r. aż cztery odpusty (na dni: Zesłania Ducha Świętego, św. Anny, św. Jana Nepomucena i św. Tekli). W zasadzie to jego działalność ugruntowała przekonanie o świętości tego miejsca.

Murowana kapliczka w kształcie ośmiokatnej rotundy, została wybudowana w 1872 r. przez inżyniera pracującego przy Kanale Augustowskim - Ludwika Jeziorkowskiego. Wewnątrz kapliczki mieści się cudowny obraz Matki Bożej Studzieniczańskiej, ukoronowany w 1995 roku. Jest to XVIII-wieczna kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.Do kapliczki i studzienki prowadzi ścieżka usypana na grobli z 1920 r.

W 1786 roku starosta Stanisław Karwowski sprowadził z Augustowa prowizoryczną świątynię, postawioną na czas budowy kościoła właściwego. W tym czasie wokół sanktuarium powstała wieś. Pobożny pustelnik zmarł w 1814 roku. W 1838 ustanowiono tu filię parafii Szczebra, a w 1873 - samodzielną parafię.

Sanktuarium w Studzienicznej było nie raz widownią manifestacji patriotyczno-religijnych. Taki charakter miały nabożeństwa przed powstaniem styczniowym, w czasie rewolucji (1905-1907), a także października 1956 i stanu wojennego.

Obecnie kościół parafialny pod wezwaniem Matki Boskiej Szkaplerznej został zbudowany w 1847 r., przez chłopa Szymona Andruszkiewicza z Pawłówki pod Sejnami. Wystrój wnętrza kościółka jest dziełem ludowych artystów. Szczególną uwagę zwraca krucyfiks nad prezbiterium.