AUGUSTÓW

AUGUSTÓW był miastem królewskim, co ma utrwalone w symbolice swojego herbu. Prawa miejskie otrzymał - jak i nazwę - od króla Zygmunta Augusta w 1557 roku. Augustów leży nad brzegami rzeki Netty, przy przeprawie historycznych traktów z Litwy na Podlasie, Mazowsze i do Prus. Dzięki takiemu położeniu rozwijał się pomyślnie do czasów "potopu" szwedzkiego. Wojny 1656 i 1708 roku zrujnowały miasto, a wybuchła w 1710 roku zaraza zdziesiątkowała jego ludność. Niemniej na początku XIX wieku miał Augustów 3000 mieszkańców. Wtedy też otwarła się przed nim wielka szansa związana z budową Kanału Augustowskiego. Miasto miało stać się dużym portem przeładunkowym i tranzytowym oraz ważnym ośrodkiem administracyjno-gospodarczym. Zmiany polityczne po powstaniu listopadowym 1830 roku, szanse te przekreśliły. Kanał stał się jedynie lokalną drogą wodną, miasto nie uzyskało spodziewanego statusu stolicy województwa. Zniszczenia z pierwszej wojny światowej powiększył wielki pożar w 1922 roku, po którym jednak Augustów szybko się odbudował - stając się w okresie międzywojennym jednym z najbardziej atrakcyjnych miejsc wakacyjnych w Polsce. Wówczas to do miasta przylgnęła nazwa "Wenecji Północy" i "letniego salonu kraju". Malownicze jeziora, puszczańskie otoczenie i walory klimatyczne zdecydowały o nowej funkcji miasta jako ośrodka turystyczno-rekreacyjnego (sporty wodne, wędkarstwo, łowiectwo) i uzdrowiskowego. W tym też kierunku miasta rozwijało się od 1945 roku. Posiada ono dobrą bazę noclegową i gastronomiczną, komfortowe ośrodki wypoczynkowe i sanatoryjne nad jeziorem Necko, Białe i Sajno. Od 1974 roku Augustów ma status miasta uzdrowiskowego.